ಪಾತ್ರಗಳ ನಡುವಿನ ಶುಭ್ರ ಬಿಳಿಯ ವಸ್ತ್ರ

'ಭಕ್ತ ಕುಂಬಾರ' ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ 'ಹರಿ ನಾಮವೇ ಚಂದ, ಅದ ನಂಬಿಕೊ ಕಂದಾ' ಎಂದು ಹಾಡುವ ರಾಜಕುಮಾರ್, 'ಭಕ್ತ ಪ್ರಹ್ಲಾದ' ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ 'ಹರಿಯೇ ವೈರಿ ದಾನವ ಕುಲಕೆ ಮರೆಯದಿರು ಶಿಶುವೇ' ಎಂದು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ. ಎಂಥಹ ವಿರೋಧಾಭಾಸ? ಒಂದರಲ್ಲಿ ಹರಿ ಭಕ್ತ, ಇನ್ನೊಂದರಲ್ಲಿ ಹರಿಯ ಪರಮ ವೈರಿ. ನೀರು ತಾನಿಟ್ಟ ಪಾತ್ರೆಯ ಆಕಾರಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ, ಅಣ್ಣಾವ್ರಿಗೆ ತಮಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಪಾತ್ರಗಳಿಗೆ ನ್ಯಾಯ ಒದಗಿಸುತ್ತ ಹೋಗಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು? ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಯಾವುದೇ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಗೆ ಗಂಟು ಬೀಳಲಿಲ್ಲ. ಮೇಕಪ್ ಅಳಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಅವರು ತಾವು ನಟಿಸಿದ ಪಾತ್ರಗಳಿಂದ ಹೊರ ಬಂದು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಶುಭ್ರ ಬಿಳಿಯ ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸಿ ತಮ್ಮ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಸರಳವಾಗಿಟ್ಟು ಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಹೊಸ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಬಣ್ಣದ ಬಟ್ಟೆ, ಪಾತ್ರ ಮುಗಿದ ನಂತರ ವಾಪಸ್ಸು ಬಿಳಿಯ ಬಟ್ಟೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವರಿಗೆ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಮತ್ತು ವಿರೋಧಾಭಾಸದ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ತನ್ಮಯತೆಯಿಂದ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು.

ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಅಷ್ಟೊಂದು ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಹಲವು ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ನಾವು ಕೂಡ ನಿಜ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಿಭಾಯಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿಂದೆ ನನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಮೆರೆಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಇಂದು ನಾನು ತಿರುಗಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದೇನೆ. ಎಲ್ಲವು ಸರಿ ಇದ್ದಾಗ ರಾಗ, ಅದು ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ದ್ವೇಷ, ಈ ಹಗ್ಗ ಜಗ್ಗಾಟ ನಾನು ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಸರಿ ಇತ್ತೇನೋ ಅನ್ನಿಸಿದೆ. ಆದರೆ ಆ ಎರಡೂ ಪಾತ್ರಗಳ ನಡುವೆ ನಮಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ನನಗೆ ಮೊದಲೇ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ನಾವು ಪಾತ್ರ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಅದರಿಂದ ಹೊರ ಬಂದು ಬಿಡಬೇಕು ಎನ್ನುವ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಕೂಡ ತಡವಾಗಿ ಬಂತು.

ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಗೆ, ನಾವು ಅಂದುಕೊಂಡ ಇಮೇಜ್ ಗೆ ಗಂಟು ಬೀಳುವುದನ್ನು ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ 'ego ' ಎಂದು ಹೇಳಿದರೆ, ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಅದೇ ಅಹಂ. ಯಾವುದರ ಜೊತೆಗೆ ನಾವು ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೋ, ಅದು ನಮ್ಮನ್ನು ಯಶಸ್ಸಿನ ಶಿಖರಕ್ಕೆ ತಲುಪಿಸಬಹುದು ಅಥವಾ ಸೋಲಿನ ಪ್ರಪಾತಕ್ಕೂ ತಳ್ಳಬಹುದು. ಅದು ನಮ್ಮನ್ನು ಸೋಲು-ಗೆಲುವು, ರಾಗ-ದ್ವೇಷಗಳ ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಸುತ್ತದೆ. ಯಶಸ್ಸು ತಲೆಗೇರಿ ಅಹಂಕಾರವಾಗಲೂಬಹುದು ಅಥವಾ ಸೋಲು ಹೃದಯದಾಳದಲ್ಲಿ ನೋವು, ಸಂಕಟಗಳ ಕಂದಕ ಸೃಷ್ಟಿಸಬಹುದು. ಅದೇ ನಾವು ಆ ಪಾತ್ರವಾಗದೆ ಹೋದರೆ, ಆ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕುವ ಮರ್ಯಾದೆ-ಅವಮರ್ಯಾದೆ ಎರಡನ್ನು ದೂರದಿಂದ ನಿಂತು ಗಮನಿಸಬಹದು.

ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಈ ಕಲಿಕೆಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವವರನ್ನು, ನನ್ನ ಯಾವ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಅವರು ಮೆಚ್ಚಿದ್ದು ಎಂದು ನಾನು ಗಮನಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ಹಾಗೆಯೆ ನನ್ನನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸುವವರು ಕೂಡ ನನ್ನ ಯಾವ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಅವರು ದ್ವೇಷಿಸುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವುದು ಕೂಡ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ನನಗೆ ಈಗ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ. ಲೌಕಿಕವಾಗಿ ಅವೆರಡು ನಾನೇ ಆದರೂ, ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ಅವೆರಡು ಪಾತ್ರಗಳು ನಾನಲ್ಲ. ಅವಶ್ಯಕತೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಬಣ್ಣದ ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸುತ್ತೇನೆ. ಪಾತ್ರ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಬಿಳಿ ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸಲು ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ರಾಜಕುಮಾರ್ ರಂತೆ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಪಾತ್ರ ಅಭಿನಯಿಸುವಷ್ಟು ಪ್ರತಿಭೆ ನನಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸಿಕ್ಕ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ನ್ಯಾಯ ಒದಗಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಆ ಪಾತ್ರಗಳು ನಾವಾಗದಂತೆ ಎಚ್ಚರ ವಹಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮಾತ್ರ  ಅವರಿಂದ ಕಲಿತುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ಆಕಾಶದ ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು ಎಣಿಸುವವರಾರು?

ಬೆಂಗಳೂರಿನವರಿಗೆ ಮಾಳಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿ ಅಭ್ಯಾಸವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಒಂದೆರಡು ದಶಕಗಳ ಹಿಂದೆ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನರು ಬೇಸಿಗೆ ಕಾಲದ ರಾತ್ರಿಗಳನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದದ್ದೇ ಮಾಳಿಗೆಗಳ ಮೇಲೆ. ಆಗ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಬೆಳಕು ತರುವ ಆನಂದ, ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ಕತ್ತಲು ಹುಟ್ಟಿಸುವ ದಿಗಿಲು ಎಲ್ಲವೂ ನಮ್ಮ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಿತ್ತು. ಮನೆ ಹೊರಗೆ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಮಾಳಿಗೆ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿ ಬೆಳೆದ ನಾನು, ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ಅಂದು ಚಂದ್ರ ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ, ಎಷ್ಟು ಚುಕ್ಕಿಗಳು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಾವೆ ಎಂದು ಆಕಾಶ ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಲೇ ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆಗ ನನಗೆ ರಾತ್ರಿಯ ಆಕಾಶವೆಂದರೆ ಕಪ್ಪು ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಮೂಡಿರುವ ಬಿಳಿ ಚುಕ್ಕಿಗಳು ಮಾತ್ರ. ಕೆಲವು ಚುಕ್ಕಿಗಳು ಮಿರಿ ಮಿರಿ ಮಿನುಗಿದರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಮಂದ. ಕೆಲವು ಮಿಂಚಿ ಮಾಯವಾದರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಬೇರೆ ಕಡೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ. ಚಂದ್ರನನ್ನು ಗುರುತಿಸುವದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನ ನಿಲ್ಲಿಸದೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟರೆ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದ ಮಂಗಳ ಗ್ರಹವನ್ನು ಮತ್ತು ಬೃಹತ್ ಗಾತ್ರದ ಗುರು ಗ್ರಹವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ, ಟೆಲಿಸ್ಕೋಪ್ ಸಹಾಯ ಪಡೆದರೆ, ನಮ್ಮ ಸೌರ ಮಂಡಲದ ಇತರ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಕಂಡು ಖುಷಿ ಪಡಬಹುದು.

 

ಆಕಾಶ ವೀಕ್ಷಣೆಯ ಹವ್ಯಾಸ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಭಾರತೀಯರಿಗಿತ್ತು. ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ಚುಕ್ಕಿ ಸೇರಿಸಿ ರಂಗೋಲಿ ಬಿಡಿಸಿದ ಹಾಗೆ, ಆಕಾಶದ ಚುಕ್ಕಿಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ, ಯಾವುದೊ ಒಂದು ಪ್ರಾಣಿಗೆ ಹೋಲಿಕೆ ಮಾಡಿ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರದ ರಾಶಿಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅವುಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಜೊತೆ ಇರಬಹುದಾದ ಅವಿನಾನುಭವ ಸಂಬಂಧಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸವಿಸ್ತಾರ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನೇ ಅವರು ಮಂಡಿಸಿದರು. ನಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ನಾವು ಕೈಗತ್ತಿಕೊಳ್ಳದೆ ಇದ್ದರೆ, ನಮಗೆ ಶನಿ ಗ್ರಹ ಕಾಡದೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ.

 

ಆಕಾಶ ವೀಕ್ಷಣೆಯ ಹುಚ್ಚು ಪಾಶ್ಚತ್ಯರಿಗೆ ಏನು ಕಡಿಮೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಕೊಪರ್ನಿಕಸ್ ೧೬ನೆ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ಭೂಮಿಯೇ ಸೂರ್ಯನ ಸುತ್ತುವುದು ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದು ಅರಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮನುಷ್ಯ ಕುಲಕ್ಕೆ ಶತಮಾನಗಳೇ ಬೇಕಾದವು. ಗೆಲಿಲಿಯೋ ತಾನೇ ಒಂದು ಟೆಲಿಸ್ಕೋಪ್ ತಯಾರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ. ಭೂಮಿಯ ಸುತ್ತ ಚಂದ್ರ ಸುತ್ತಿದ ಹಾಗೆ, ಗುರು ಗ್ರಹವನ್ನು ಮೂರು ಚಂದ್ರರು ಸುತ್ತುವುದನ್ನು ತನ್ನ ಟೆಲಿಸ್ಕೋಪ್ ಮೂಲಕ ತೋರಿಸಿದ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಶುರುವಾದ ನಮ್ಮ ಮನುಜ ಕುಲದ ಆಕಾಶದ ಚುಕ್ಕಿಗಳ ಎಣಿಸುವಿಕೆಯ ಕಾರ್ಯ ಇಂದಿಗೂ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ.

 

ನಮ್ಮ ಸೌರ ಮಂಡಲವನ್ನೇ ನಮ್ಮ ಜಗತ್ತು ಎಂದುಕೊಂಡಿದ್ದ ನಾವು, ನಮ್ಮ ಸೂರ್ಯನಿಗಿಂತ ನೂರು ಪಟ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸೂರ್ಯ ಇರುವ ಸಂಗತಿ ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆವು. ಸ್ವಂತ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲುವ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನು ಕೂಡ ಒಂದು ನಕ್ಷತ್ರ. ಹೀಗೆ ಮೂರು ಸಾವಿರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಸೇರಿ ನಮ್ಮ ಮಿಲ್ಕಿ ವೆ ಗ್ಯಾಲಕ್ಸಿ (ತಾರಾಗಣ) ಆಗಿದೆ. ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಆಂಡ್ರೊಮೆಡಾ ಗ್ಯಾಲಕ್ಸಿ, ನಮ್ಮ ಗ್ಯಾಲಕ್ಸಿ ಗಿಂತ ದೊಡ್ಡದು.  ಹೀಗೆ ಕೋಟ್ಯಂತರ ಗ್ಯಾಲಕ್ಸಿ ಗಳನ್ನೂ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಯೂನಿವರ್ಸ್ (ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ) ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ. ಈ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡಕ್ಕೆ ಇರುವ ಹಲವಾರು ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಾಗಿ multiverse ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ.

 

ಆಕಾಶದ ಚುಕ್ಕಿಗಳನ್ನು ಎಣಿಸುವ ವಿಫಲ ಯತ್ನಗಳನ್ನು ಚಿಕ್ಕಂದಿನಲ್ಲೇ ಕೈ ಬಿಟ್ಟಿರುವವರು ನಾವಾದರೆ, ಪ್ರಯತ್ನ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟಿರುವವರು ಮಾತ್ರ ಹೊಸ ಹೊಸ ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾರೆ. ಈ ಕಾರ್ಯ ಹಲವು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೂ ಮುಗಿಯಲು ಸಾಧ್ಯ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ಅಗಾಧ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಅನಂತ ಕೂಡ.

ನೋಡಿದ ಕಡೆಯೆಲ್ಲ ದೇವರು

 ದೇವರನ್ನು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಹುಡುಕಿದೆ,

ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಬರೀ ನಾನೇ

ನನ್ನನ್ನೇ ಹುಡುಕತೊಡಗಿದೆ,

ನೋಡಿದ ಕಡೆಯೆಲ್ಲ ದೇವರು

- ರೂಮಿ (ಪರ್ಷಿಯಾ ದೇಶದ ಕವಿ)

ಮನಸ್ಸೆಂಬ ಔಷಧಿ

ಅಮೆರಿಕಕ್ಕೆ ವಲಸೆ ಬಂದ, ೪೫ ರ ಹರೆಯದ ಸ್ಟಮ್ಯಾಟಿಸ್ ಎನ್ನುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ವೈದ್ಯರು ತಪಾಸಣೆ ಮಾಡಿ, ಅವನಿಗೆ ಶ್ವಾಸಕೋಶದ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಇರುವುದು ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಿ, ಅವನು ಇನ್ನು ಒಂಭತ್ತು ತಿಂಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಬದುಕುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಚಿಕಿತ್ಸೆ, ಉಪಚಾರ ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ಅವನ ಜೀವಿತಾವಧಿಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದು ಕಷ್ಟವಿತ್ತು. ಉಳಿದಿರುವುದು ಒಂಭತ್ತು ತಿಂಗಳು ಆದರೆ ಅದನ್ನು ತನ್ನ ತಾಯ್ನಾಡಾದ ಗ್ರೀಸ್ ನಲ್ಲೆ ಕಳೆಯುವುದಾಗಿ ಮತ್ತು ಸತ್ತ ನಂತರ ತನ್ನ ಪೂರ್ವಿಕರ ಸಮಾಧಿಗಳ ಜೊತೆ ತನ್ನದು ಒಂದಾಗಲಿ ಎನ್ನುವ ಆಶಯದೊಂದಿಗೆ ಗ್ರೀಸ್ ಗೆ ಅವನು ವಾಪಸ್ಸು ಆಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ವಾಪಸ್ಸು ಬಂದಿರುವ ವಿಷಯ ತಿಳಿದು ಅವನ ಹಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತರೆಲ್ಲ ಅವನನ್ನು ಕಾಣಲು ಕೈಯಲ್ಲಿ ವೈನ್ ಬಾಟಲಿ ಹಿಡಿದು ಬರುತ್ತಾರೆ. ತಾನು ಚಿಕ್ಕವನಿದ್ದಾಗ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಚರ್ಚ್ ಗೆ ಮತ್ತೆ ಹೋಗಲು ಸ್ಟಮ್ಯಾಟಿಸ್ ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ. ತನ್ನ ತೋಟದಲ್ಲಿ ವಿಧ ವಿಧದ ತರಕಾರಿ, ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ಅವು ಬೆಳೆ ಬರುವುದರಲ್ಲಿ ತಾನು ಉಳಿಯುತ್ತೇನೋ, ಇಲ್ಲವೋ ಎನ್ನುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಅವನು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ, ತನಗೆ ಆನಂದ ಕೊಡುವ  ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ಮುಳುಗಿ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ತೋಟದ ಬೆಳೆಗಳು ಬರಲಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ. ಒಂದು ವರ್ಷದ ನಂತರ ಇನ್ನೊಂದು ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಸ್ಟಮ್ಯಾಟಿಸ್ ಗೆ ಈಗ ೯೮ ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸು.

ಈ ಜೀವನ ವೃತ್ತಾಂತ ತಿಳಿಸಿದ್ದು ಡಾ. ಲಿಸ್ಸಾ ರಾಂಕಿನ್. ಅವಳನ್ನು ಕಾಣಲು ಬರುವ ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಈ ವೈದ್ಯೆ ಬರೀ ಔಷಧವನ್ನಷ್ಟೇ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರ ಜೀವನವನ್ನು ಸಮಗ್ರವಾಗಿ, ಕೂಲಂಕುಷವಾಗಿ ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವರ ಆರೋಗ್ಯದ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಯಾವ ಔಷದಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಚೆನ್ನ ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಆಗ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಮೂಲ ಮತ್ತು ಪರಿಹಾರ ರೋಗಿಗಳ ಬಾಯಿಂದಲೇ ಬರುತ್ತದೆ. 

ಒತ್ತಡದ ಉದ್ಯೋಗ, ಹಣಕಾಸಿನ ಸಮಸ್ಯೆ, ಕೌಟುಂಬಿಕ ಕಲಹಗಳು, ನಿದ್ದೆಗೆಡುವುದು, ಒಬ್ಬಂಟಿ ಜೀವನ ಮುಂತಾದವುಗಳು ಕಾಲ ಕ್ರಮೇಣ ರೋಗಗಳಾಗಿ ಬದಲಾಗಿ ಅನಾರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಈಡು ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಬದುಕುವ ಆಸೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಂತೆಲ್ಲ ರೋಗಗಳು ಉಲ್ಬಣಗೊಳ್ಳುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಮೂಲ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸದೆ ಬರೀ ಔಷಧಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ ಆಗುವ ಪ್ರಯೋಜನ ಅಂತಹ ದೊಡ್ಡದೇನಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ತದ್ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಜೀವನ ಉಲ್ಲಾಸಮಯವಾದಂತೆಲ್ಲ ರೋಗಗಳ ತೀವ್ರತೆಯು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಶಾಂತ ಮನಸ್ಸು ನಮ್ಮ ದೇಹದ ಸ್ವ-ರಿಪೇರಿ ಮಾಡುವ ತಾಕತ್ತನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಸ್ವಸ್ಥ ಮನಸ್ಸು ದೇಹದ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಒತ್ತಡ ಯಾರಿಗಿಲ್ಲ? ಆದರೆ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಬೀಳದೆ ಒತ್ತಡ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಆಯ್ಕೆ ನಮಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು. ಇರುವ ರಜೆಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಉಪಯೋಗ ಪಡೆದು, ಒತ್ತಡ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವ ಹವ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿ, ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮತ್ತು ದೇಹಕ್ಕೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಅದು ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಪುನಶ್ಚೇತನಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಕೌಟುಂಬಿಕ ಸಂಬಂಧಗಳು ಸರಿ ಹೋಗದಿದ್ದರೆ, ಸಹನೆಯ ಮಿತಿಯನ್ನು ದಾಟಿದ್ದರೆ, ಪ್ರತಿ ದಿನ ವಿಷ ನುಂಗುವುದಕ್ಕಿಂತ ಧೈರ್ಯ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿ ಎನ್ನುವ ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ ಈ ವೈದ್ಯೆ. ಉತ್ತಮ ಸ್ನೇಹಿತರು ನಿಮ್ಮ ಆಯಸ್ಸನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಮಗೆ ಬದುಕುವ ಉಲ್ಲಾಸ ತುಂಬುತ್ತಾರೆ. ಹಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ ಮತ್ತು ಹೊಸಬರ ಸ್ನೇಹ ಆಗುತ್ತಿರಲಿ ಎನ್ನುವುದು ಇವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಯೋಗ, ಧ್ಯಾನ, ಆಟಗಳು, ಸಂಗೀತ, ಚಿತ್ರಕಲೆ ಹೀಗೆ ಯಾವುದರಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಇದೆಯೋ ಅದರಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲತೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ಇವೆಲ್ಲ ನೀವು ರೋಗಗಳಿಂದ ದೂರಾಗುವಲ್ಲಿ ನೆರವಾಗುತ್ತವೆ. ದೇಹದ ಕಾರ್ಯ ಕ್ಷಮತೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿ, ನಿಮ್ಮ ಜೀವನ ಕಾಲ ವಿಸ್ತರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ನೀವು ಸಂತೋಷವಾಗಿಲ್ಲದೆ, ಔಷಧಿ ಮಾತ್ರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ ಅದರ ಪ್ರಯೋಜನ ಅಷ್ಟಕಷ್ಟೇ ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯ ಬಿಚ್ಚಿಡುತ್ತಾರೆ. 

ಇದು ನಮಗೆ ತಿಳಿಯದ ಹೊಸ ವಿಷಯವೇನಲ್ಲ. ಆದರೆ ವೈದ್ಯರೇ ಇದನ್ನು ಧೃಡೀಕರಿಸುವದು ಇದರ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಔಷಧಿ ಚೀಟಿಯನ್ನು ಈ ವೈದ್ಯರು ಬರೆದು ಕೊಡದೆ, ನಮಗೆ ನಾವೇ ಬರೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಪ್ರಚೋದಿಸುವ ಈ ವೈದ್ಯೆ ವಿಶಿಷ್ಟ ಎನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಅವರಿಂದಲೇ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ.

https://www.youtube.com/watch?v=gcai0i2tJt0

ಹೀರೋ ಎನ್ನುವ ಕಲ್ಪನೆ, ವಿಲ್ಲನ್ ಎಂಬ ವಾಸ್ತವ

ನಾವು ನೋಡುವ ಚಲನ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನಾಯಕ, ನಾಯಕಿ, ಖಳನಾಯಕ ಇವರುಗಳ ಪಾತ್ರ ಸೃಷ್ಟಿ ಹೇಗೆ ಆಗುತ್ತೆ ಎನ್ನುವ ಕಡೆಗೆ ಗಮನ ಹರಿಸಿದ್ದೀರಾ? ಯಾವುದೇ ಕತೆಗಾರನ ಅಥವಾ ಚಲನ ಚಿತ್ರ ನಿರ್ದೇಶಕನ ಅಂತರಂಗವನ್ನು ಕೆದಕಿ ನೋಡಿ. ನಾಯಕನನ್ನು ಆದರ್ಶವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಲು, ಅವನು ಹೇಗಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನ ಎನ್ನುವ ಕಲ್ಪನೆಯ ಮೊರೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ನಾಯಕಿಗೆ ರೂಪ, ಲಾವಣ್ಯಗಳೇ ಅಳತೆಗೋಲು. ಖಳನಾಯಕನನ್ನು ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದ ನಡುವೆಯಿಂದ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಾರೆ, ಇಲ್ಲವೇ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿ ಇರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನೇ ಆಧರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ.

ಹೀರೋನ ಇಮೇಜ್ ವಿಲ್ಲನ್ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿಸುರುತ್ತದೆ. ಖಳನಾಯಕ ಎಷ್ಟು ಭೀಕರ ಇರುತ್ತಾನೋ ಅಷ್ಟು ನಾಯಕನ ಮೌಲ್ಯ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಖಳನಾಯಕ ಸಾದಾ ಎನಿಸಿದರೆ ಹಲವಾರು ಖಳನಾಯಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿಂದೆ ಕರಾಟೆ ಪಟ್ಟು ತೆಗೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಶಂಕರ್ ನಾಗ್ ರಿಗೆ ಹಲವಾರು ಖಳರೊಂದಿಗೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬಡಿದಾಡುವ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಿರುತ್ತಿದ್ದವು. ಇತ್ತೀಚಿನ 'ಬಾಹುಬಲಿ' ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ನಾಯಕನಿಗೆ ಸರಿ ಸಮಾನ ದೇಹ ಧಾರ್ಡ್ಯ ಇರುವ ಖಳನಾಯಕ ಇದ್ದ. ಸವಾಲು ಹಾಕುವ ಖಳನಾಯಕನೇ ಇರದಿದ್ದರೆ ನಾಯಕನಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಯ ಬೆಲೆ? ಚಿತ್ರ ನೋಡುವ ವೀಕ್ಷಕರೆಲ್ಲರೂ ಆ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ತಾವೇ ಹೀರೋ ಅನ್ನುವಂತೆ ಚಿತ್ರವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ ಹಾಗೆಯೆ ಅವರಿಗೆ ಖಳನಾಯಕ ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿ ಎನ್ನಿಸುವುದು ಸಾಧಾರಣ ಸಂಗತಿ. ಆದರೆ ನೀವು ಯಾರನ್ನು ಖಳನಾಯಕನ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಿರೋ, ಅವನು ಅದೇ ಚಿತ್ರವನ್ನು ತಾನೇ ಹೀರೋ ಎನ್ನುವಂತೆ ವೀಕ್ಷಣೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ನೀವೇ ವಿಲ್ಲನ್.

ಚಲನಚಿತ್ರದ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಒಂದಾಗದೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ನಿಂತುಕೊಂಡು ಗಮನಿಸಿ ನೋಡಿ. ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆದಾಡಿ ಗೆಲ್ಲುವ ನಾಯಕ, ನಿಜ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಶಕ್ತಿವಂತನಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಖಳನಾಯಕ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಟುಕ ಆಗಿದ್ದರು ಆಶ್ಚರ್ಯವಿಲ್ಲ.  ಬಹಳಷ್ಟು ಚಿತ್ರಗಳು, ಕಾದಂಬರಿಗಳು ಮದುವೆಯಲ್ಲೋ, ಇಲ್ಲವೇ ನಾಯಕನ ಸಾವಿನಲ್ಲೂ ಮುಕ್ತಾಯವಾಗುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ನಿಜ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದೈಹಿಕ ಶಕ್ತಿಗಿಂತ ಧೈರ್ಯ, ಸಾಹಸ, ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ, ಸಮಯ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಇಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿದೆಯೋ ಅವರ ಕೈ ಮೇಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಗೆಲುವು ಕೂಡ ಶಾಶ್ವತ ಅಲ್ಲ. ಒಂದು ಗೆಲುವು ಸಾಧಿಸಿದ ಸ್ವಲ್ಪೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಖಳನಾಯಕ ಕಾಲಿಟ್ಟು ಬಿಡುತ್ತಾನೆ, 'ಅಭಿ ಪಿಕ್ಚರ್ ಬಾಕಿ ಹೈ' ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ.

ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನಾಯಕನ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಖಳನಾಯಕನಿಗೆ ಇರುವ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯ ಇಲ್ಲ. ಅವರು ಕಥೆಗೆ ಪೂರಕ ಇದ್ದರೂ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ಕಾಣುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಆಗ ನಮ್ಮ ಹೀರೋ ಒಬ್ಬಂಟಿ. ಗೆದ್ದರೂ, ಸೋತರೂ ಅದು ಅವನ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ. ಇದು ಮಾತ್ರ ನಿಜ ಜೀವನಕ್ಕೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ನಕ್ಕು ಹಗುರಾಗಲು, ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ನಮಗೆ ಹಲವಾರು ಸ್ನೇಹಿತರಿದ್ದರೂ, ಅವರು ನಮಗೆ ಸವಾಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಖಳನಾಯಕನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಲೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾಕಿಸಿ ಚಿತ್ರಹಿಂಸೆ ಕೊಡುವುದು. ಖಳನಾಯಕನನ್ನು ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುವುದು ನಮ್ಮ ಅಳಿವು-ಉಳಿವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಖಳನಾಯಕರು ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರಿಂಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅನ್ನಿಸುವಷ್ಟು ನಮ್ಮ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಾರೆ.

ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹೀರೋಗಳು ತುಂಬಾ ವಿರಳ. ಆದರೆ ವಿಲ್ಲನ್ ಗಳು ಹಾದಿಗೊಬ್ಬರು, ಬೀದಿಗೊಬ್ಬರು. ಒಂದು ವೇಳೆ ನಿಮಗೆ ನೀವು ಹೀರೋ ಅನ್ನಿಸಿದರೆ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಹೀರೋ ಮಾಡಿದ್ದು ಆ ವಿಲ್ಲನ್ ಗಳೇ ಎನ್ನುವುದೇ ನೆನಪಿರಲಿ. ನಿಮ್ಮ ಶಕ್ತಿ, ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕೆ ಅವರು ಸವಾಲು ಹಾಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲವೇ ನೀವು ಹೀರೋ ಆಗಿ ಬೆಳೆದದ್ದು? ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ನೀವು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೀವು ಅಳೆದು, ತೂಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಏಕೆಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದವನೇ ಹೀರೋ ಮತ್ತು ಸೋತವನು ಕೈಲಾಗದವನು ಅಷ್ಟೇ.